03 dec Kunst achter Maastrichtse slagerij en huisartsenpraktijk nu te zien in het museum
Zouden zijn klanten geweten hebben dat er achter de slagerij van de oude Wan van Sint Fiet in Wyck een indrukwekkende kunstverzameling schuilging? Van zijn zoon Jeu is het wel bekend. Zijn huisartsenpraktijk in de Heeg zou kunnen doorgaan voor een galerie. ‘Het levert allerlei gesprekken op die je niet verwacht tijdens een consult’. Bovendien: “Kunst moet uitgedragen worden.”
Opgerold:
Jeu van Sint Fiet (69) weet dat er een verre neef was die met name beelden voor kerken maakte. Maar voor zover hij weet hadden zijn oorspronkelijk uit Schin op Geul afkomstige grootouders die meer dan honderd jaar geleden een slagerij begonnen aan de Hoogbrugstraat, niets met kunst. Hoe zijn vader er ooit inrolde is ook niet helemaal duidelijk. “Maar ik heb nooit anders geweten dan dat het huis vol met kunst hing. Ik heb het met de paplepel ingegoten gekregen.” Tijdens zijn studententijd kocht hij voor het eerst zelf een werk: een Lucebert. Samen met zijn vrouw Netty bouwde Jeu de Collectie van Sint Fiet daarna uit tot een van de grootste van Nederland. Een collectie zo groot, dat een aantal stukken speciaal de expositie in Valkenburg voor het eerst ingelijst of opgespannen is. Ze lagen opgerold in de garage van hun niet overdreven grote woning.
Zate hermenie:
‘De klassieken’, noemt hij ze: de werken van onder meer Charles Eyck, Henri Jonas en Willem Hofhuizen in de eerste zaal. “Allemaal van mijn vader.” Een heel persoonlijke collectie overigens, getuige het portret van vader Wan als drummer in een zaate hermenie van de hand van Felix van de Beek. Hoewel de collectie vele stukken van nationale en internationale kunstenaars bevat, is voor de expo gekozen voor louter Limburgers. Ze schetsen een beeld van Limburgse cultuur. Carnaval is een rode draad. Of neem het sculptuur ‘Intocht van Jeu’ van Folkert de Jong dat Jeu, als klein menneke laat zien als een soort cowboy, bovenop een koe. ” Een kampioen.” Dat was vroeger traditie. Op witte donderdag trok mijn vader altijd met de grootste, mooiste koe door de binnenstad.
Pronken:
In de andere zalen zijn ‘de modernen’ te zien. Han de Wetering, Jean-Pierre Zoetbrood, Suzan Drummen, Keetje Mans, Piet en Fransje Killaars, Jowan van Barneveld. Een groot deel is ‘op bestelling’ vervaardigd. ” Ik zie het als mijn opdracht om samen met Limburgers mooie dingen te maken en die kunst vervolgens naar de mensen te brengen.” Diverse stukken zijn uitgeleend, of geschonken aan instanties om te pronken op publieke plekken in de regio. Deze expo, die morgen geopend wordt en loopt tot 16 maart 2025, is er ook een voorbeeld van. Nee, zijn eigen kinderen zijn niet besmet met het verzamelaarsvirus. “Maar mijn oudste zoon is wel getrouwd met een kunstenares. Het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan.”
http://www.museumvalkenburg.nl